In het begin van de 20e eeuw was Nicolaj Medtner (Moskou, 5 januari 1880 - Londen, 13 november 1951) in Rusland een belangrijk componist, net zo invloedrijk als bijvoorbeeld Skrjabin of Rachmaninov. Hij was ook een uitstekend pianist. In de halve eeuw waarin hij componeerde, veranderde zijn stijl nauwelijks. Zijn muziek is complex, maar heeft een intieme sfeer. Het is een voortdurende worsteling tussen zijn Duitse afkomst, zijn Russische geest (geboren en getogen Rus), het openstaan voor een nieuwe muzikale uitdrukking en een toegewijd conservatisme. Beethoven, Schumann en Goethe waren zijn belangrijkste inspiratiebronnen. Medtner schiep bewust muziek voor een kleine kring ingewijden.

Aleksandr Skrjabin (Moskou, 6januari 1872 - 27april1915) wordt gerekend tot de grote vernieuwers van de klassieke muziek van de twintigste eeuw, met name op het gebied van de harmonie. Zijn werk wordt gekenmerkt door een gelukkige combinatie van strenge compositiestructuur (vasthouden aan de sonatevorm en veelvuldige gebruik van contrapunt en polyfonie) en lyrische bevlogenheid (harmonische, complexe ritmes en maatsoorten, veelvuldig gebruik van tempowisselingen en rubato). Het doel was een muzikaal equivalent te creëren van alle mogelijke fysieke sensaties (licht, kleur, temperatuur, beweging, geur, tast, seksueel genot). Hij associeerde toon sterk met kleur: in de 5e symfonie, “Prometheus”, wordt aan het orkest een kleurenklavier toegevoegd, dat, verbonden met een lichtinstallatie, tijdens de uitvoering de zaal in verschillende kleuren licht moet doen baden.

Maurice Ravel (Ciboure, 7 maart 1875 - Parijs, 28 december1937) was een Frans componist van Zwitsers-Baskische afkomst Hij geldt als een van de belangrijkste componisten van de 20e eeuw en, met Claude Debussy, als de belangrijkste impressionist in de klassieke muziek.

Ravel werd in 1889 toegelaten aan het Parijse conservatorium maar maakte zijn pianistenopleiding niet af. Hij keerde in 1897 terug op het conservatorium om bij Gabriel Fauré compositielessen te volgen en deed verschillende vergeefse pogingen om de Prix de Rome te winnen. In 1928 componeerde hij het pianoconcert in D voor de linkerhand “Concerto pour la main gauche” voor Paul Wittgenstein (broer van Ludwig Wittgenstein) die in de Eerste Wereldoorlog zijn rechterarm had verloren. In hetzelfde jaar kwam zijn bekendste werk Bolero tot stand.

Gedurende zijn laatste levensjaren was Ravel ten gevolge van een neurologische aandoening niet meer in staat te schrijven. Hij stierf op 28 december 1937, 62 jaar oud, in een Parijs’ ziekenhuis.